4 տարեկան էի երբ առաջին անգամ ծնողներիս հետ հաճախեցի
պարի դպրոց: - Մեր զրույցի ժամանակ ասաց Սոֆյան ու շարունակեց. -Հիշում եմ. Վանուշ Խանամիրյանին նվիրված երեկո էր
Գյումրու Վարդան Աճեմյանի անվան թատերասրահում, բեմ բարձրացա ու շատերն
հավանեցին... ծափահարեցին ու ես հասկացա, որ ստացվեց իմ մոտ ու ես պարտավոր եմ
շարունակելու...
7 տարեկան էի երբ դարձա «ՎԱՆՈՒՇ ԽԱՆԱՄԻՐՅԱՆԻ անվան ՊԱՐԻ
ՄԻՈՒԹՅԱՆ» անդամ:
Վրաստանի մայրաքաղաք Թբիլիսիում մասնակցել եմ ՊԱՐԻ
ՓԱՌԱՏՈՆԻ եւ գրավել ԱՌԱՋԻՆ հորիզոնականը:
Մասնակցել եմ տարբեր մրցաշարերի ու մշտապես ունեցել եմ
իմ վարքանիշը...
2010-2015 թթ. Հարեւան՝ Վրաստանում մշտապես մասնակցել եմ
պարահին միջոցառումների:
Կուզենայի, որ հասակակիցներս ունենային որոշակի
հետաքրքրություններ ԱԶԳԱՅԻՆ ԱՐԺԵՔՆԵՐԻ հանդեպ դրսեւորելով գիտակցական
զգացողություններ...
Комментариев нет:
Отправить комментарий