
Հայ գրական պառնասում այս անունը հնչում է, որպես կոմիտասյան հոգեթով մի մեղեդի:
Սևակի ստեղծագործությունները հնչում են որպես «Սոնա յար», «Անտունի», «Քելեր - ցոլեր» և այսպես շարունակ:
Սևակի ստեղծագործությունները հնչում են որպես «Սոնա յար», «Անտունի», «Քելեր - ցոլեր» և այսպես շարունակ:
Թովիչ, թավշային է Սևակի սիրո էներգիան… Մերթ այն լալիս է սիրահարների պատերի տակ, մերթ հրդեհվում է բոցակեզ սրտերում նրանց:
Ալեծուփ ծովի նման Սևակի սերը գնում է գալիս, ծեծում է սրտի ափերը ծաղկած Ծիրանի ծով է սևակյան սերը…
















Комментариев нет:
Отправить комментарий